DEHB olan çocuk ve gençler hareketlilik, saldırganlık, dikkatsizlik, isteklerini erteleyememe ve acelecilik gibi belirtilerinin tam olarak farkında olmayabilirler. Anne-baba ve öğretmenler bu sorunları daha iyi gözlemleyebilmektedirler. Çocuk veya genç kendisini etkileyen bu sorunların tam olarak farkında olmayabileceğinden bazen ilaç kullanmayı reddedebilir.

Bu soruna özellikle ergenlik döneminde daha sık olarak rastlanmaktadır. Çünkü ergen kendisine Çocuk Psikiyatristi tarafından ilaç yazılmasını kendisinde 'delilik' olduğu şeklinde algılayabilir. Diğer yandan daha küçük çocuklar, ‘kötü çocuk’ oldukları için kendilerini cezalandırmak için ilaç verildiğini düşünebilirler. Bu nedenle Çocuk Psikiyatristi veya aile tarafından çocuğa veya gence DEHB’nin özelliklerinden söz edilmesi ve ilaç tedavisinin bir ceza veya delilik nedeniyle verilmediğinin açıklanması gereklidir.

Bu konuda çocuğa verilebilecek olan klasik bir örnek: ‘insanlar gözleri bozuk olduğunda nasıl gözlük kullanarak daha iyi görebiliyorsa, hareketlilik ve dikkati toplama sorunları olanlarda bu ilaçlar düzelme sağlayabilir’ biçimindedir. Çocuğun sorunlu davranışlarından dolayı suçlanarak ‘düzgün davranan bir çocuk ol, ilacı kullanmana gerek kalmasın’ biçimindeki suçlamalardan ise kesinlikle kaçınılmalıdır. Ayrıca Çocuk Psikiyatristi veya psikolog tarafından uygulanan diğer tedavi yöntemleri de çocuğun ilaca uyumunu arttırabilmektedir.